Słomowo:

• pałac - wpis do rejestru zabytków nr A-1336 z 12.01.1972r.
  Wzniesiony w latach 1904-1906 dla właściciela Słomowa Jana Turno. Zwrócony jest fasadą na wschód i z trzech stron otoczony parkiem. Wzorowany na pałacu Petit Trianon w Wersalu (arch. Jacques Ange Gabriel). Murowany z cegły, wysoko podpiwniczony, dwukondygnacyjny z czterospadowym dachem. W zwieńczeniu pałacu attyka balustradowa. Zbudowany został na planie kwadratu, posiada od strony północnej płaski ryzalit, od frontu ma otwarty ganek, ganek kolumnowy w elewacji ogrodowej. Ściany rozczłonkowane pilastrami w wielkim porządku. Obszerna sień od frontu oddzielona jest od pokoju ogrodowego dwoma małymi pomieszczeniami. W południowej części mieszczą się trzy obszerne pokoje o charakterze reprezentacyjnym, natomiast w północnej, sześć pomieszczeń mieszkalnych.
  
  
  
  Z wyposażenia pałacowego na uwagę zasługują: elewacja frontowa z czterokolumnowym korynckim portykiem dekorowanym ceramicznymi ozdobami na fasadach, balustrada schodowa pięknie zdobiona motywem winorośli, drzwi do pomieszczeń, częściowo wzbogacone rozetkami i wzorem roślinnym, bogato ornamentowane klamki. Od strony ogrodu kamienne wazony na wysokich postumentach. Pałac otoczony balustradą. Wjazd na teren pałacowy otwiera okazała brama. Szpaler drzew oddziela pałac od podwórza. Na północ od budowli stoi murowana oficyna z galeryjką na piętrze, tuż za nią następna oficyna - konstrukcji ryglowej wpisana do rejestru zabytków, nr wpisu A-596 z 21.03.1989r.
  
  
  
• park - wchodzi w skład zespołu pałacowo parkowego projektu Stanisława Boreckiego. Pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku, później modernizowany. Wpisany do rejestru zabytków, nr wpisu A-1695 z 04.04.1975r.
  
  
  
  
  
• kościół Wniebowzięcia NMP - historia parafii słomowskiej sięga końca XIV wieku. Według aktu wizytacji parafii słomowskiej przeprowadzonej przez archidiakona poznańskiego Świętosława Strzałkowskiego z lat 1628-29: "Fundacji dokonał śp. Gerward, podstoli poznański z swoim synem Piotrkiem/Pietrzykiem [cum filio suo Petrusio], dziedzice Słomowa, w czwartek przed niedzielą Przewodnią Paschy 1396 roku", czyli 6 kwietnia 1396. Wtedy też wspomniany Gerward h. Leszczyc wzniósł i uposażył pierwszy drewniany kościół. Parafia słomowska została wydzielona z parafii w Rogoźnie i znalazły się w niej miejscowości Słomowo, Boguniewo, Nienawiszcz, Szczytno i nieistniejące już dziś Zalasowo. Pierwszy kościół przetrwał do roku 1725, kiedy to z powodu złego stanu technicznego został rozebrany, a na jego miejsce wzniesiono nowy, również drewniany z fundacji kasztelana kaliskiego Jana Łęckiego. Konsekracji dokonał w 1731 roku sufragan poznański Franciszek Kazanowski. Ten drugi kościół z powodu zniszczeń rozebrano już w 1835 roku i wtedy parafię włączono do sąsiedniej parkowskiej. Wznowiona została 15 maja 1974 roku. 
  
  
  
  Obecny kościół wniesiony w latach 1904-06 jako kaplica pałacowa z fundacji hr. Jana Turno. Zaprojektowany został tak jak cały zespół pałacowo-parkowy, w którego skład wchodzi, przez architekta S. Boreckiego. Usytuowany na wzniesieniu orientowany kościół jest murowany i znajduje się w odległości 150 m od pałacu. Wzniesiony został na planie krzyża łacińskiego, z gankiem od frontu w formie portyku z kolumnami i arkadową niszą od wschodu. Dach dwuspadowy, pokryty blachą. Ściany szczytowe urokliwego budynku zwieńczone są trójkątnymi trympanonami ozdobionymi pośrodku krzyżem i rzeźbami naszczytnikowymi (akroteriony). W ścianę frontową wmontowana jest wykonana z jasnego piaskowca tablica fundacyjna z napisem:
  "+ PROSZĄ O MODLITWY ŚW. PAM
  + JAN TURNO + 1870 + 1949 Z ŻONĄ
  LUDWIKĄ Z MYCIELSKICH + 1860 R
  +1938 * FUNDATOROWIE TEJ KAPLICY
  I SYN MAREK + 1899 + 1960 POWSTA-
  NIEC WIELKOPOLSKI * WŁAŚCICIEL
  SŁOMOWA I PACHOLEWA Z ŻONĄ
  MARIĄ Z KOMIEROWSKICH + 1904 R
  + 19__ I RODZEŃSTWEM"
  oraz herbami "Trzy Kotwice" (Turno) i "Dołęga" (Mycielscy).
  
  
  
  Drzwi dębowe, dwuskrzydłowe, ozdobione sześciopolowymi dekoracjami z brązu lanego, przedstawiającymi muzykujące i tańczące anioły. Portal odkuty z serpentynu, zdobiony żeliwną, arabeskową dekoracją. Od wewnątrz drzwi posiadają dodatkowe kraty.
  
  
  
  Wnętrze jednonawowe z węższym prezbiterium w formie konchy (półkopuła). Ściany prezbiterium rozdzielone pięcioma arkadami wspartymi na kolumnach. Strop płaski, zdobiony 36 malowidłami przedstawiającymi sceny z życia Maryi pędzla Kazimierza Kościańskiego (1954r.). Ściany nawy rozczłonkowane pilastrami i zwieńczone gzymsem. Z wyposażenia świątyni na uwagę zasługują: drewniana figura MB z Dzieciątkiem z XVIII wieku oraz aplika (ozdobne zwierciadło) z blachy cynowej z tego samego okresu.
  
  
  
  Na północ od kościoła cmentarz parafialny z grobami Jana Turno, Ludwiki z Mycielskich i Marka Turno. Obok cmentarza Pomnik Orła Białego.